۲۲ آذر ۱۳۸۵

صدایی نیست جز صدای تار علیزاده


هوا ابری ست و صدایی نیست جز صدای تار علیزاده. عجب صدایی. آدم هوس می کنه تار بزنه. ولی حیف که ... . حالا گیریم تار هم داشتم و بلد بودم بزنم.هیچ چیز بدتر از وقتی نیست که تار رو بگیری دستت و با اولین مضراب بفهمی که صدای تار علیزاده کجا و تو کجا.
نه تنها نوازنده ی تار خوبیه بلکه آهنگ ساز بی نظیری هم هست. آهنگهاش خیلی با حسه. و در عین سنتی بودن بسیار مدرنه. رد پای طبیعت توی کارهاش محسوسه. طبیعت و مردمش ( روستاییان و کوچ نشینان) . " گبه " را حتما گوش کردین. به نظر من بی نظیره. خیلی دقیق و عالی تونسته حس کوچ ، حس عروسی، حس مرثیه و حس عاشق رو به شنونده القا کنه.
نکته ی جالبتر اینکه ما در جامعه ی تنبور نوازها، هیچ گاه اسمی از علیزاده نمی یاریم ولی علیزاده تنبور رو هم خیلی خوب می نوازه. شما می دونستید؟ یعنی کاملا حرفه ای می زنه. کمی شبیه شاد روان استاد درویش امیر حیاتی تنبور می زنه.
ولی حیف که تو این مملکت خیلی قدرش رو ندارن
.

هیچ نظری موجود نیست: