در میان خیل آدمهای دوست نداشتنی، بعضی از آدمها دوستداشتنی اند و بعضی ها خیلی دوستداشتنی! ولی دوستداشتن آدمها هم دردسر زاست!!
دوستداشتن، دلبستگی ایجاد می کنه. دلبستگی، ترس از دست دادن و ترس از دست دادن، دلواپسی.
وقتی به چیزی یا کسی دل می بندی، اون فرد (یا اون شی ء) برات به هیبت گنجی در میاد. گنجی از جنس شیشه. اونوقت همیشه دلواپسی که گنج شیشه ایت رو یکی ازت بدزده یا بیوفته زمین و بشکنه. شب ها خوابت نمی بره و روزها همه ی آدمها رو در هیبت دزدهایی می بینی که چشم به تو و گنجت دوختند. بعد اون رو سفت بغل می کنی، اونقدر سفت که گنج شیشه ای توی بغلت می شکنه. اینجوری می شه که هم گنج از دست می ره و هم تو زخمی می شی، اون هم چه زخمی..............ی
دوستداشتن، دلبستگی ایجاد می کنه. دلبستگی، ترس از دست دادن و ترس از دست دادن، دلواپسی.
وقتی به چیزی یا کسی دل می بندی، اون فرد (یا اون شی ء) برات به هیبت گنجی در میاد. گنجی از جنس شیشه. اونوقت همیشه دلواپسی که گنج شیشه ایت رو یکی ازت بدزده یا بیوفته زمین و بشکنه. شب ها خوابت نمی بره و روزها همه ی آدمها رو در هیبت دزدهایی می بینی که چشم به تو و گنجت دوختند. بعد اون رو سفت بغل می کنی، اونقدر سفت که گنج شیشه ای توی بغلت می شکنه. اینجوری می شه که هم گنج از دست می ره و هم تو زخمی می شی، اون هم چه زخمی..............ی
۱ نظر:
چشمه جان خوشحالم از اینکه می بینم وبلاگت را ادامه می دهی. ولی نوشته هایت خیلی ریز هستند و رنگ پیش زمینه آنها نیز خاکستری پر رنگ است و خیلی به سختی میتوان آنها را خواند. بهتر است که برای پیش زمینه و نوع خط فارسی آن فکری بکنی که بهتر بتوان خواندش!
قربانت، مهدی
ارسال یک نظر