پرسشهای بی جواب

در جواب یکی از بچه ها – که متاسفانه نتونستم توی وبلاگش کامنت بذارم- باید یه مسئله ای رو طرح کنم. نه چندتا مسئله رو، که مدتها ذهنم رو مشغول کرده ولی جوابش رو نمی یابم.
1-اگه به جای حذب الله یه حذب دیگه ای پیروز شده بود اون حذب برای حفظ قدرت و دست گرفتن امور کشور به جز دستگیری و کشتار چیکار می تونست بکنه؟ کشتار کمتر؟ بالاخره یک سری رو می کشت که برای خانواده هاشون عزیز بودند.
2- اگه یک گروهی داشته باشیم، مثلا یک گروه موسیقی و 95٪ افراد با سرپرست گروه مشکل داشته باشن. چی کار باید بکنند؟ 50٪ مخالفا با سرپرستی آقای الف موافقن، 30٪ با سرپرستی آقای ب، 20٪ با سرپرستی گروه ج. در عین تمام این اختلافها سر عدم صلاحیت سرپرست فعلی توافق دارند. آیا دست روی دست می ذارن؟ آیا تلاش می کنند سرپرست فعلی رو کنار بزنند؟ بعدش چی؟ چطوری می تونند سرپرست اصلح رو از بین خودشون انتخاب کنند؟ آیا آدما قبل از قدرت و بعد از قدرت رفتار یکسانی از خودشون نشون می دن؟ تو چقدر می تونی از اسم و رسم و مقام برای اهداف جمعت چشم پوشی کنی؟ چقدر دوستت رو می شناسی؟ اگه خوبه خوب می شناسی چند ساله باهاش دوستی تا به شناخت دست پیدا کردی؟ آیا برد با اونهایی نیست که اون بالاها نفوذ بیشتری دارن؟ آیا، آیا، آیا . . . . میبینی. به این سادگی نمی شه همه چیز رو زیر سوال برد یا راجع به این مسائل به راحتی به جواب رسید. نمی شه گفت اونهایی که انقلاب کردند اشتباه کردند. نمی شه به راحتی همه مبارزها رو شست و گذاشت کنار. هر وقت یه جوابی برای این سوالها پیدا کردی، جوابی که مو لادرزش نره، دنیارو خبردار کن.