تا به حال دوستی سه نفره ای را تجربه کرده اید؟
دوستی های سه نفره همان قدر که می توانند شیرین و دوستداشتنی باشند، می توانند سخت و طاقت فرسا و جنگ آفرین باشند.
از بچه گی دوستی های سه نفره ی زیادی را تجربه کرده ام و اغلب در صلح و دوستی و سرخوشی گذشتند.
ولی هستند روزهایی که در حسادت به یکدیگر و قهر و دعوا گذشتند.
هستند روزهایی که با کنار کشیدن و یک گوشه نشستن و بغض کردن گذشتند.
هستند روزهایی که حس می کردم مورد تمسخر آن دو نفر دیگر قرار گرفته ام و یا رازی هست که از من پنهان می شود و چه حس بدی داشت.
خوب که فکر می کنم و دوستی های سه نفره ام را به یاد می آورم، تفاوتی بین آنهایی که در صلح بوده و آنهایی که در جنگ بوده می یابم. در گروه دوم انگار چیزی کم است، چیزی مثل ...... مثل علاقه ی مشترک به یک کار. یعنی هر سه نفر در یک زمینه ی مشترک تفاهم نداریم، زمینه ای نیست که بتوانیم سه نفری از آن لذت ببریم. اشتراک دو به دو داریم و اشتراک سه نفره مان تهی ست. گرچه به شخصیت هر سه نفرمان هم بستگی دارد، بعضی از آدمها هستند که از لج دیگران را در آوردن لذت می برند یا از این که حس حسادت را در دیگران برانگیزند. در این صورت فکر کنم بهتر است قید دوستی سه نفره را بزنیم یا یک جوری با مسئله کنار بیاییم. گاهی وقتها هم هست که خودت در دوستی احساس می کنی کم دیده می شوی. این هم از جمله مواردی ست که باید خودت با خودت کنار بیایی.
نظر شما چیست؟ چطور می شود یک دوستی سه نفره ی خوب داشت. نه دوستی که از اول خوب شروع شده، چطور می شود یک دوستی سه نفره ی معیوب را لذت بخش و دوستداشتنی کرد؟
دوستی های سه نفره همان قدر که می توانند شیرین و دوستداشتنی باشند، می توانند سخت و طاقت فرسا و جنگ آفرین باشند.
از بچه گی دوستی های سه نفره ی زیادی را تجربه کرده ام و اغلب در صلح و دوستی و سرخوشی گذشتند.
ولی هستند روزهایی که در حسادت به یکدیگر و قهر و دعوا گذشتند.
هستند روزهایی که با کنار کشیدن و یک گوشه نشستن و بغض کردن گذشتند.
هستند روزهایی که حس می کردم مورد تمسخر آن دو نفر دیگر قرار گرفته ام و یا رازی هست که از من پنهان می شود و چه حس بدی داشت.
خوب که فکر می کنم و دوستی های سه نفره ام را به یاد می آورم، تفاوتی بین آنهایی که در صلح بوده و آنهایی که در جنگ بوده می یابم. در گروه دوم انگار چیزی کم است، چیزی مثل ...... مثل علاقه ی مشترک به یک کار. یعنی هر سه نفر در یک زمینه ی مشترک تفاهم نداریم، زمینه ای نیست که بتوانیم سه نفری از آن لذت ببریم. اشتراک دو به دو داریم و اشتراک سه نفره مان تهی ست. گرچه به شخصیت هر سه نفرمان هم بستگی دارد، بعضی از آدمها هستند که از لج دیگران را در آوردن لذت می برند یا از این که حس حسادت را در دیگران برانگیزند. در این صورت فکر کنم بهتر است قید دوستی سه نفره را بزنیم یا یک جوری با مسئله کنار بیاییم. گاهی وقتها هم هست که خودت در دوستی احساس می کنی کم دیده می شوی. این هم از جمله مواردی ست که باید خودت با خودت کنار بیایی.
نظر شما چیست؟ چطور می شود یک دوستی سه نفره ی خوب داشت. نه دوستی که از اول خوب شروع شده، چطور می شود یک دوستی سه نفره ی معیوب را لذت بخش و دوستداشتنی کرد؟
۳ نظر:
what happened to the other one?
سلام چشمه جون. نمی دونم هر کسی حتما این تجربه را داشته و تنها چیزی که به نظرم می تونه کمک کنه اینه که آدم خودشو و رابطه شو بسپاره به دست زمان و فقط خودش باشه. یعنی از ترس این که شاید یه حرفی بزنه که بدتر بشه نترسه و حرفش رو بگه و همون طور که همیشه بوده رفتار کنه.خیلی وقتا همه چیز فقط یه سوئ نظره و خیلی راحت حل میشه اگر آدما خودشون باشن و با خودشونو بقیه رو راست.
موفق باشی.
دوتا دوست بودیم صمیمی خیلی صمیمی راهنمایی بودیم... سال اخر بود نمیدونستیم سال بعد باهمیم؟!؟ یا نه ولی بهش گفتم :ما سال بعد باهمیم
گفت :از کجا میدونی؟؟
+نمیدونم حس میکنم باهمیم واااااییی فک کن بریم دبیرستان یه اکیپ خفن درست کنیمممم
گفت :اره ولی نباید دوستامون بینمون جدایی بندازن
خندیدم واقعا خنده دار بود منو اون؟؟؟؟ دوستای دیگ؟؟؟؟ جدایی؟؟؟
گفت :چرا میخندی؟؟
+چون حرفت خنده دار بود...
سال بعد با یه دختری دوست شدم اونم از طریق من با دوست صمیمی اشنا شد... سال بعدش خودم از زنجیره ی دوستیمون حذف شدم!!
دوست صمیمیم دیگ همه حرفاشو به اون میگفت یا حتی حرفایی که من بهش میگفتمو منم براشون ارزوی موفقیت کردمو رفتم برای همیشه 💙
الانم دیگه نمیتونم باهاش مثل قبل شم کلا دوستی 3 نفره رو تجربه نکنید دوستان اصلا حس خوبی نیست 🙂
ارسال یک نظر